Maandag 14 februari was oud-voetbaltrainer Guus Hiddink onze gast. De opzet was wat anders dan normaal. Bernard Mullers stelde hem een aantal vragen waar de heer Hiddink antwoord op gaf.
Bernard was trouwens ook degene die Hiddink naar de sociëteit had gehaald door hem dat direct te vragen tijdens een receptie van de ambassade van Zuid-Korea. De sociëteit heeft een genootschap dat zich bezighoudt met de Koreaanse oorlog en Hiddink was natuurlijk ooit de succesvolle bondscoach van dat land.
Hiddink vertelde dat hij af en toe nog wel in Zuid-Korea komt, onder vanwege een stichting waarin hij actief is. Hij wordt nog steeds wel herkend op straat en gevraagd voor foto’s, maar niet op een vervelende manier. Toen Hiddink in Korea kwam te werken was er met de mentaliteit niets mis, maar de Koreanen hadden weinig ervaring in voetballen op het hoogste niveau. Hiddink stelde daarom een soort Bankras-model voor (voor de jongere Heeren en de sportanalfabeten: nl.wikipedia.org/wiki/Bankrasmodel) en dat werkte. Er kwam toen geld los, het team had budget voor oefeninterlands en langzamerhand kregen de spelers meer ervaring op niveau. Dit alles resulteerde in een halvefinaleplaats tijdens het WK van 2002.
Het moge duidelijk zijn dat Hiddink zich in een land of club verdiept. Een van de eerste dingen die hij steeds deed was zo snel mogelijk de taal leren. Sommige talen zijn erg lastig, maar het wordt altijd zeer gewaardeerd als je het in ieder geval probeert. Ook verdiepte Hiddink zich altijd in de cultuur van het land waarin hij werkte. In sommige landen zijn spelers zo gezagsgetrouw dat ze moeite hebben om eigen initiatief te tonen. De uitdaging voor Hiddink was altijd om binnen die marges spelers toch uit te dagen en om hun vertrouwen te winnen.
In Rusland – hij was daar bondscoach van 2006 tot 2010) speelde dit heel sterk. Daar ging hij regelmatig het ‘gevecht’ aan met hoogwaardigheidsbekleders die zich overal mee wilde bemoeien, maar waardoor de spelers zich geïntimideerd voelden. Hij ontzegde deze mensen de toegang tot de kleedkamer.
Kortom, Guus Hiddink hield een presentatie die zelfs voor niet-voetballiefhebbers zeer de moeite waard was. Dit alles gevolgd door wederom een prima buffet en een gezellige borrel.
Tekst en foto: Hans-Peter Lassche